Ruben Transgender

De transformatie van vrouw naar man kan Ruben niet snel genoeg gaan. Hij is jong en weet het zeker: ik ben een man. Hij heeft niet zoveel op met gesprekken, therapieën, protocol en wachtlijsten van de twee Genderteams in Nederland.

Toch doet hij het niet zonder begeleiding. Hij heeft – tot volle tevredenheid – gesprekken met genderpsycholoog Alwin Man (what’s in a name?) van de Psycho Informa Groep (PIG). Voor Ruben leiden er meer wegen naar Rome.

Zijn eerste hormonen kocht hij op internet, via een officiële apotheek. Daar doet Ruben niet geheimzinnig over en hij komt er openlijk voor uit. Onder andere bij Paul de Leeuw in zijn programma van 10 november 2012. Ruben weet dat het niet gemakkelijk is om van geslacht te veranderen. Er komt wel wat bij kijken. Operaties, ‘gedoe’, uitleggen. Toch wil hij doorzetten. Inmiddels loopt de medicatie via een arts.

Tijdens een ‘roze’ kamp van Embrace Pink kwam Ruben in contact met gelijkgestemden. Mensen, die – net als hij – over hun genderidentiteit nadenken en soms in verwarring zijn.
Het kamp van Embrace Pink is er niet alleen voor transgenders. Sterker: je vindt er vooral ‘gewone’ homo’s, lesbo’s en bi’s. Tijdens het kamp waar Ruben aan deelnam, waren er drie transgenders. Eén van hen wisselde per uur van outfit: van jongen naar meisje en andersom.
Het kamp betekende een ommekeer in Ruben’s leven. Hij werd zich meer en meer bewust van zijn (gender)identiteit. De mensen die hij bij Embrace Pink ontmoette, zijn inmiddels vrienden geworden. Ze zijn er altijd voor elkaar. Zit iemand in een dal? Ze bellen en zoeken elkaar zo snel mogelijk op. De openheid van de mensen bij Embrace Pink spreekt hem erg aan.
Ruben is trots op en blij met zijn vrienden. Hij is ook trots op zichzelf. Hij is er voor uitgekomen dat hij transgender is. Hij heeft het in zijn klas besproken. Hij trekt zijn eigen plan.

Op school heeft Ruben gezegd: ik ga jullie wat belangrijks vertellen; ik ga een jongen worden. Zijn mentor heeft hem gesteund om het te vertellen. Hij zag er zenuwachtiger uit dan Ruben zelf. Op de gang vroeg hij: ben je er klaar voor?
Ja, Ruben was er klaar voor.
Na zijn coming out werden er veel vragen gesteld: val je op jongens of op meisjes? Naar welke wc ga je? Waar ga je je omkleden? Wat is je nieuwe naam? De reacties waren op dat moment goed. Want: Ruben is Ruben. Achteraf heeft Ruben wel twijfels of zijn klasgenoten écht zo positief waren, of dat ze sociaal wenselijke antwoorden gaven. De mentor was er immers bij…. Helaas waren later niet alle ervaringen met zijn klasgenoten even positief. Ruben realiseert zich dat dit er ook bij hoort en laat zich er niet door uit het veld slaan.

Ruben gaat naar fitness voor meer spiermassa en een sixpack. Door de mannelijke hormonen kan hij twee keer zoveel tillen als nog niet zo lang geleden. Dat het zo snel ging heeft Ruben verbaasd. Hij merkt ook dat zijn uithoudingsvermogen is toegenomen. Op fitness doucht Ruben (nog) bij de vrouwen. Een goedbedoelende mevrouw bood hem aan zijn oksels te waxen en zijn wenkbrauwen te epileren. ‘Dan maak ik een mooi meisje van je’. Ruben kan de humor er wel van inzien. Want deze mevrouw heeft er geen idee van dat hij juist blij is met zijn snor en zijn mannelijke uiterlijk. Hij krijgt een andere kaaklijn en zijn armen worden breder. Zijn wenkbrauwen worden voller en zijn stem wordt lager.

Hij merkt ook op andere terreinen dat de hormonen hun werk doen. Bijvoorbeeld op het gebied van seks. Toen hij begon met de hormonen hield seks hem voortdurend bezig. Hij vroeg zich af hoe het mogelijk was dat jongens op zijn school zich überhaupt nog konden concentreren. Haalden ze daarom lage cijfers? Omdat ze alleen maar aan seks konden denken?

Voor Ruben was zijn cup E een handicap. Door de testosteron slonk zijn cupmaat van E, naar D, naar B/C. Hij was in het begin in de weer met strakke hesjes en grijs plakband om zijn borsten zo plat mogelijk te maken. Nu gaat dat al veel gemakkelijker.
Uiteindelijk zal hij een borstoperatie moeten ondergaan, want liposuctie (het ‘wegzuigen’ van het vetweefsel in zijn borsten) is voor hem geen optie. Er moet bij hem ook huid worden weggehaald. Ruben is zich aan het oriënteren door welke chirurg hij de operatie laat uitvoeren, want er is veel verschil in resultaat. Vooral waar het de littekens betreft die zo’n operatie toch achterlaat.

Feesten met een ontbloot bovenlijf, dat lijkt Ruben heerlijk. Hij denkt erover om voor zijn twintigste verjaardag (in mei 2013) een zwemfeestje te organiseren.
Of er nog operaties volgen? Ruben weet het niet. De tijd zal het leren.

Over zijn naam heeft Ruben lang nagedacht. Steven, de naam die hij gekregen had als hij als jongen was geboren, sprak hem aan, maar vond hij te hetero. Robin vond hij ook mooi, maar net wat té gay; dus werd het Ruben: een stevige naam.
Ruben kijkt vooral vooruit. Misschien komt er nog een keer een nieuw geboortekaartje: it’s a boy! Tegelijkertijd met het zwemfeestje?

Ruben ziet zichzelf over een aantal jaren in het buitenland wonen. Een warm land waar ze Engels spreken heeft zijn voorkeur. Hij rijdt dan op een Suzuki motor in een felle kleur en is leidinggevende. Het liefst in de PR of communicatie of iets anders. Want Ruben’s ambities veranderen nog steeds. Hij is in elk geval van plan een HBO-studie te gaan volgen.

Ruben vindt het niet zo interessant dat hij transgender is. Hij is gewoon een leuke homo.